فایل شاپ
فروش مقاله،تحقیقات و پروژه های دانشجویی،دانلود مقالات ترجمه شده،پاورپوینتفایل شاپ
فروش مقاله،تحقیقات و پروژه های دانشجویی،دانلود مقالات ترجمه شده،پاورپوینتتحقیق بررسی دندانپزشکی ترمیمی
| دسته بندی | دندانپزشکی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 15 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 12 |
تحقیق بررسی دندانپزشکی ترمیمی در 12 صفحه ورد قابل ویرایش
دندانپزشکی ترمیمی در سالهای اخیر توجه زیادی به زیبایی و کاربرد چسبدنگی (adhesion) در مواد دندانی نموده است، به طوریکه بیشتر سازندگان مواد دندانی و دندانپزشکی و حتی محققان نیز تمایل پیدا کرده اند تا دنبال محصولاتی باشند که بالاترین میزان bond strength را داشته باشند.
تعداد زیادی از مواد و سیستمهای تمام سرامیکی برای استفادة کلینیکی وجود دارند موفقیت طولانی مدت کلنیکی رستوریشن های باند شونده با رزین مانند لامینیت های پرسنلی اونله و اینله های سرامیکی، پروتزهای ثابت باند شونده با رزین و روکش های تمام سرامیکی به اثبات رسیده است. یک باند قوی و مستحکم توسط رزین موجب افزایش Retention شده، انطباق مارژینها را تقویت کرده، از میکرولیکیج جلوگیری
می کند و مقاومت دندان و رستوریشن را در مقابل شکست افزایش می دهد.
یک باند قوی بین سرامیک و رزین وابسته به گیرمیکرومکانیکال و باند شیمیایی به سطح سرامیک می باشد که در این صورت نیاز به زبرسازی و تمیز کردن سطح به منظور active ساختن کافی سطح می باشد. روشهای معمول surface treatment عبارتند از: grinding، abrasion توسط وسایل الماسی rotary، gritblast کردن با ذرات آلومینیوم اکسید، اچ کردن با اسید و ترکیبی از روشهای ذکر شده.
اچ کردن با محلولهای اسید هیدروفلوئوریک (HF) و یا آمونیوم بی فلوراید
می تواند سطحی زبر و مناسب برای باند آماده سازد برای این کار معمولاً از محلول HF بین 5/2% و 10% به مدت 2-3 دقیقه استفاده میشود.
همانطور که قبلاً نیز ذکر شد اسید فلوئوریک اسید خطرناکی بوده و استفاده از این اسید و حتی نگهداری این اسید در مطب دندانپزشکی خطرناک بوده و مضرات زیادی را هم برای دندانپزشک و هم برای بیماران بدنبال دارد. اخیراً استفاده از Silane coupling agent ها برای ایجاد باند شیمیایی بین رزین و سرامیک بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. کاربرد یک Silane Coupling agent روی سطح سرامیکی آماده شده باعث ایجاد یک باند شیمیایی کوولانسی و هیدروژنی شده و یک فاکتور اساسی برای ایجاد یک باند مناسب و کافی بین رزین و سرامیکهای Silica-based می باشد. Silaneها مولکولهای با دو گروه عاملی هستند که به سیلیکون دی اکسید با گروههای OH روی سطح سرامیک باند می شوند. و همچنین دارای یک گروه عاملی کوپلیمریزه شونده با ماتریکس رزین می باشند. Silaneها همچنین Wettability سطح سرامیک را افزایش می دهند.
در یک مطالعه توسط Lacy et al سرامیک زبر شده توسط gritblast در صورتیکه یک Silane Coupling agent به کار نرود، retentive نخواهد بود. تعدادی از Silane ها که دارای کربوکسیلیک اسید می باشند حتی بدون استفاده از اچ کردن با HF یک bond strength کافی حاصل می نمایند.
در مطالعه قبلی که توسط Hooshmand et al انجام گرفت باند بین سرامیک و رزین با استفاده از Silane coupling agent بطور جامع مورد ارزیابی قرار گرفت. آنها روش optimized شده ای را برای کاربرد Silane معرفی نمودند که عبارت بود از اعمال Silane با brush سپس خشک کردن با هوای گرم ، سپس شستن با آب داغ و سپس خشک کردن دوباره.
آنها با استفاده از تست اندازه گیری TBS، قدرت باند بین سرامیک و رزین را با استفاده از چهار روش Surface treatment : 1- پالیش 1، 2- gritblast با ذرات آلومینای 50، 3- اچ کردن با HF 10%، 4- gritblast + اچ مقایسه کردند. همچنین durability باند را در سه محیط:
1- نگهداری در آب 37 به مدت های متفاوت تا 3 ماه، 2- thermal cycling 3- نگهداری در آب 100 به مدت 24 ساعت مقایسه نمودند.
نتایج مطالعه نشان داد که با استفاده از روش optimized شد، اعمال Silane، مقدار TBS برای گروه پالیش شده تفاوت معنی داری با گروههای gritblast شد، اچ شده و gritblast+ اچ شده نداشت (p>0.05) و همچنین هیچ تضعیفی در TBS برای هیچکدام از گروهها بعد از نگهداری در آب 37 تا سه ماه و بعد از ترموسیکلینگ دیده نشد (p>0.05) و باند Silane قادر به مقاومت در برابر حمله هیدرولیتیک در آب جوش می باشد.
اهمیت مطالعة قبلی در این بود که نتایج مطالعه نشان دادند که یک باند مستحکم tensile بین رزین و سرامیک با کاربرد روش مناسب اعمال Silane بدون استفاده از HF بدست می آید.
بیشتر تستهایی که تاکنون جهت ارزیابی باند مورد استفاده قرار گرفته اند تستهای Shear، Tensile بودند. دانشمندان متعددی مشکلات و مسائل مربوط به این تستها را در دندانپزشکی امروزی نشان داده اند و مورد اطمینان بدون این تستها را در مورد اندازه گیری دقیق چسبندگی و اطلاعات بدست آمده از آنها برای بررسی کلنیکی میزان چسبندگی را مورد سوال قرار داده اند.
(Sheriff et al., 1991, Stanley et al., 1993)
توزیع غیر یکنواخت استرس که در تستهای Tensile، Shear ایجاد می شود باعث شروع شکست از نقایص موجود د ر interface و یا در ماده ای که در ناحیه تمرکز استرس قرار دارد می شود و این نقایص بصورت غیر کنترل شده هستند و variation زیادی را در داده های بدست آمده نشان می دهند. لذا ما در این مطالعه از تست اندازه‌گیری Inter facial fracture toughness استفاده کردیم که تست دقیقتری نسبت به تستهای مرسوم tensile, shear می باشد و با معرفی یک Crack کنترل شده از لحاظ طول و محل قرارگیری در interface با دقت بیشتری می توان interface را مورد بررسی قرار داد.
بوده و این احتمالاً روی نتایج تأثیر خواهد گذاشت.
2- مهمترین عاملی که در این مطالعه روی مقدار کارآیی adhesion اندازه گیری شده تأثیر گذار است ناحیه bonding دقیق می باشد. گزارش شده است که flash و leakage ماده adhesive از ناحیه bonding، باعث افزایش nominal bond strength می شود (Van Noort et al., 1991) در مطالعه ای که انجام شد نوار تفلون برای کنترل ناحیه adhesive بکار رفت نوار برای بدست آمدن seal کامل برنیش شد و کاملاً از نظر دقت بررسی شد ولی با وجود این اقدامات تعدادی نقایص میکروسکوپی در سطح مشاهده شد که ممکن است روی نتایج تأثیر گذاشته باشد. انتظار می رود مهمترین تأثیر این عامل روی بالا رفتن انحراف معیار انرژی بحرانی G1C باشد . در تعدادی از نمونه ها که leakage قابل ملاحظه ای مشاهده می شد و نتایج را بیش از اندازه تحت تأثیر قرار داده بود، نمونه ها دوباره آماده و تست شدند.
3- عامل دیگری که روی نتایج تأثیرگذار می باشد قرار دادن صحیح glasstube
می باشد هر گونه لرزش دست به هنگام قرار دادن glass tube و یا قرار دادن کامپوزیت یا در حین curing در اولین مرحله تأثیر زیادی روی نتایج خواهد داشت اعمال نیرو در این مطالعه می باشد. در مطالعة حاضر نیرو دقیقاً بایستی به فاصلة mm9 از interface اعمال شود. اگر این فاصله اندکی کم یا زیاد شود تأثیر قابل ملاحظه ای روی مقدار عددی G1C خواهد داشت. این موضوع نشان می دهد که در مطالعة حاضر دقت عمل کننده بسیار حیاتی می باشد.
5- امکان ایجاد حباب به هنگام قرار دادن کامپوزیت در اولین مرحله باعث تضعیف کامپیوزیت در نزدیکی ناحیه bonding می شود و امکان شکست Cohesive را در Resin بالا می برد و همچنین امکان وجود حباب در پرسلن به هنگام تهیه دیسک سرامیکی موجب تضعیف پرسلن و بوجود آمدن شکست Cohesive در procelain شود که این موضوع اهمیت Condensation مناسب را هم در هنگام ساخت disc سرامیکی و هم به هنگام bonding می رساند.
6- عامل دیگر ضخامت لایه Adhesive می باشد. لایه Adhesive بایستی بسیار نازک باشد در غیر این صورت بعلت اینکه Adhesive دارای استحکام کمی می باشد شکست از bulk رزین آغاز می شود و داخل کامپوزیت ادامه می یابد و مقدار واقعی toughness interface اندازه گیری نمی شود.
7- با توجه به اینکه از کامپوزیت dual cure که شامل دو تیوب base و Catalyst می باشد استفاده کرده ایم بایستی مقادیر مساوی از دو تیوب در هر مرحله مخلوط شوند. با توجه به اینکه اینکار توسط دست انجام می شود و معیار دقیقی وجود ندارد لذا ممکن است ترکیب base و کاتالیست در نمونه ها اندکی با یکدیگر تفاوت داشته باشد و این متغیر روی نتایج تست تأثیر بگذارد. هر چند که در این مرحله بسیار سعی شده است که مقادیر مساوی از هر دو تیوب مخلوط شوند.
بایستی به این نکته نیز اشاره کرد که در گروه gritblast تفاوت معنی داری با گروههای اچ و اچ+ gritblast در هر دو محیط نگهداری آب 37 به مدت 24 ساعت و 30 روز مشاهده نشد.
(p>0.05) بنابراین می توان نتیجه گرفت که با gritblast تنها بدون اسید اچینگ باند مطمئن بین سرامیک و رزین کامپوزیت می توان ایجاد شود.
Failure mode برای گروهها در مرحله دوم مطالعه تقریباً مشابه با مرحله اول بودند.
همانطور که توضیح داده شد این مطالعه با مطالعة قبلی که از TBS تست استفاده شده بود نکات مشترک و غیر مشترک دارد. مهمترین تفاوتی که در این دو مطالعه دیده می شود تقویت باند رزین – سرامیک پس از water-storage بود.
هر چند در مطالعه قبلی نیز این یافته مشاهده شده است ولی میزان افزایش bond strength را قابل ملاحظه گزارش نکرده است. شاید بتوان چنین توضیح داد که تست TBS به اندازه تست Fracture toughness قادر نیست تقویت باند را نشان دهد. در مطالعه قبلی علاوه بر محیط نگهداری آب مقطر 37 از دو محیط نگهداری دیگرنیز استفاده شد: Thermo cycling به میزان 3000 cycle بین 5 و 55 درجه و نگهداری در آب مقطر 100 درجه بمدت 24 ساعت نتایج نشان داد که هیچگونه کاهشی در TBS گروهها بعد از ترموسیکلینگ دیده نشد و اما کاهش قابل ملاحظه ای در TBS نمونه ها بعد از نگهداری در آب 100 درجه مشاهده شد ولی با توجه به اینکه mode شکست بصورت Cohesive در رزین بود چنین نتیجه گیری که کاهش TBS به دلیل تضعیف رزین بود و باند Silane به سرامیک در مقابل حمله هیدرولیتیک مقاومتر از رزین می باشد.